MIMBERA – MOLI PONIZNO I SKROMNO

الْحَمْدُ لِلَّهِ  رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.

وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ. صلى الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين، رضوان الله تعالى عليهم وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون ...:

قال الله تعالى فى كتابه الكريم :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ

صدق الله العظيم

U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog! 

       Hvala Allahu Milostivom na milosti ljubavi i bratstva u vjeri i moralu. Neka je slavljen i hvaljen Allah Svemogući koji je poslao vjerovjesnika da nam donese radosnu vijest Dženneta i da nas upozori na opasnost Džehennema, da u bratu vidimo prijatelja a u šejtanu neprijatelja. Hvala Allahu Sveznajućem koji nas je poučio da se bratski za jedno uže držimo i da se nipošto ne razilazimo. Svjedočimo da je samo Allah Bog i da je Muhammed Njegov rob i Njegov Poslanik, koga je On uistinu poslao da radosnu vijest donese i da opomene, prije nego što nastupi Sudnji čas!.     

   Dragi brate i poštovana sestro, danas je petak 24. džumadel-ula 1435. ili 05. april 2014. godine. Ovo je 22. hutba u novoj godini.

    Prošli petak govorismo o pojmu čovjeka-vođe a danas ćemo o poniznom upućivanju dove. Dragi Allah nas savjetuje o najboljem načinu upućivanja dove kroz suru El - A ′ raf / Bedemi u 55. i 56. ajetu kaže:

ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ

- Molite se ponizno i u sebi Gospodaru svome, ne voli On one koji se previše glasno mole.

I ne pravite nered na Zemlji, kad je na njoj red uspostavljen, a Njemu se molite sa strahom i nadom; milost Allahova je doista blizu onih koji dobra djela čine.

    U jednoj dovi koja se navodi od Ebu Ed- Derdaa, a prenosi se i kao riječi Poslanika, s.a.v.s., kaže se: "Allahu moj, Tebi pripada sva vlast, sva hvala i sva odredba. Molim Te za svako dobro i utječem Ti se od svakog zla." 

   U Sahihima Buharije i Muslima prenosi se od Ebu- Musa el-Eš'arije, da je rekao: Ljudi su podigli glasove čineći dovu, pa im Allahov Poslanik, s.a.v.s., reče: "O ljudi, obuzdajte se, jer Onaj Koga dozivate nije gluh niti daleko! Onaj Koga dozivate blizu je i On čuje." Ibn-Džerir riječ  "ponizno" tumači kao: skrušeno i pokorno, a riječi "i u sebi" kao: skrušenih srca i sa čvrstim uvjerenjem da je On jedan i da je On Gospodar, i da to bude između vas i Njega, a ne naglas i radi ljudi. Zatim je proučio ajet: "Molite se ponizno i u sebi Gospodaru svome..." i rekao: Dovoljno ti je da kažeš: "Allahu moj, molim Te za Džennet i za riječi i djela koja njemu približavaju, a utječem Ti se od Vatre i od riječi i djela koja njoj približavaju."

Čineći dovu moramo izbjeći sebičnost. Sebičnost predstavlja čovjekovo uzdizanje i veličanje samog sebe. Pak u našoj vjeri se preporučuje da budemo ponizni, skromni i skrušeni, prije svega prema Allahu Uzvišenom. Kaže Poslanik, s.a.vs.: „Neće se umanjiti imetak davanjem sadake, niti će oprost povećati išta osim snage, a neće se poniziti neko Allaha radi, a da ga Allah neće uzdignuti“ (Muslim)    

   Čuvajmo se oholosti i uobraženosti i samodopadjivosti. U hadisu kojeg bilježi imam Muslim od Ebu Seida el-Hudrija stoji da je Allahov Poslanik, s.a.v.s., rekao: Prepirali su se džennet i džehennem, pa džehennem reče: "U mene će ući svi oholi i uobraženi (silnici)."

  Međutim, nećemo pogriješiti ako prilikom dove spomenemo prvo sebe, pa onda i druge, pa kažemo: „Allahu moj, oprosti meni i roditeljima mojim.... Allahu moj uputi Me i uputi one koje volim... Allahu Moj pomozi meni i mojoj braći... Pomozi nama i našoj braći koja su nas u vjeri pretekla...“        

   Doveći nastojmo da se što više Allahu umilimo i približimo bez osvrta na druge ili iz želje da drugi budu iza nas. Tako da čovjek treba da moli Allaha da on pobijedi, a ne da moli da drugi izgube.

   Kada molimo budimo svjesni mahana svojih. Imajmo na umu da, pored pozitivnih osobina koje ljudi vide, imamo mnoštvo drugih negativnih koje niko drugi nezna osim nas i našeg Gospodara.

   Drugim riječima, nije potrebno da brineš da li ćeš u očima drugih biti velik i priznat ili ne, jer ako se čuvaš grijeha, moliš kako treba, budeš ponizan i skroman, postoji garancija da ćeš biti uzdignut i počastvovan od Uzvišenog Allaha, Vladara svega.

  Ovo je vrijeme prezaduženih, Allahov Poslanik je prezaduženog poučavao da u svojoj dovi Allahu rekne: ”Allahu, ja sam Tvoj rob, sin roba Tvoga i robinje Tvoje, moj perčin je u Tvojoj ruci, Tvoja odredba u pogledu mene potpuno prolazi, sudbina koju si mi odredio je potpuno pravedna…”  

Spomenimo nekoliko važnih detalja vezanih za dovu:

”Dova je srž ibadeta”.

”Ništa ne može sudbinu promijeniti osim dove, a ništa ne može život produžiti osim dobročinstva”.

”Ništa plemenitije kod Allaha nema od dove”.

”Ko Allaha ne moli, Allah se na njega srdi”.

”Nemojte biti slabi u dovi, jer s dovom niko propasti neće”.

”Kome je drago da mu se Allah odazove u tegobama i nevolji, neka Allaha mnogo moli u udobnosti”.

”Dova je oružje muslimana, oslonac vjere i svjetlo nebesa i zemlje”.

”Allah je Stidan i Plemenit, stidi se, kada Mu čovjek digne ruke, da ih vrati prazne bez nade”.

”Svaki musliman koji zamoli neku želju u kojoj nema grijeha ni kidanja rodbinskih veza, Allah će mu dati jedno od troga : ili mu želju odmah udovolji, ili mu je ostavi za budući svijet, ili ga sačuva od sličnog zla”.

   Među uvjete da dova bude primljena na prvo mjesto spada se dotični kloni harama u jelu, piću i odijevanju.

Zatim da bude u svojoj dovi prema Allahu potpuno iskren.

   Dobro je prije dove učiniti lijepo i korisno djelo. Zbog toga se preporučuje da se prije dove klanja namaz.

  Jedan od adaba dove je da se dova čini sa abdestom, da se okrene prema Kibli, da čovjek prije dove izrazi Allahu zahvalnost, da uz dovu prouči i salavat Pejgamberu ‘alejhisselam, da digne ruke prema ramenima, da uljudno i skromno moli, da Allaha moli Negovim lijepim imenima, da se previše glas ne diže, da onaj koji moli prizna svoje grijehe, da odlučno Allaha moli, da je pun nade da će postići ono što moli, da opetovano moli, da ne rekne: ’Molio sam, pa se ne prima’, da ne moli ono što je nemoguće.

   Pogodno vrijeme za dovu je Lejletul-Kadr, cio ramazan, a naročito pred iftar, zatim u noći uoči petka, oko klanjanja džume-namaza, u pola noći, u zoru, za vrijeme učenja ezana, te između ezana i ikameta, pri kraju namaza i iza namaza, na sedždi, poslije učenja Kur’ana ili poslije hatme, u skupu oko zikra i slično.

   Dova u nevolji kod Allaha je primljena, kao i dova onog kome je zulum i nepravda učinjena, dova pravednih vladara, dova roditelja svojoj djeci i vrijedne djece za svoje roditelje, dova putnika, dova muslimana svome bratu muslimanu u njegovoj odsutnosti, dova onoga koji se pokaje i tevbe dođe i slično.

     Dova

  Molim Allaha, dželle še'nuhu, da nam pomogne da sačuvamo svjetlo islama, da nas učini predvodnicima bogobojaznih i od onih koji slijede sunnet Poslanikov, sallallahu alejhi ve sellem, da nas sačuva iskušenja koja ne možemo podnijeti, da našu djecu i potomke učini radostima naših očiju i srca!

  Milostivi Allahu, podari mi poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volim džamiju pa da se radujem petku i džumi namazu u njemu. Ne daj mi da zaboravljam svoju islamsku zajednicu.

ألا إن أحسن الكلام و أبلغ النظام. كلام الله الملك العزيز العلام. كما قال الله تبارك و تعالي في نظم الكلام: و إذا قريئ القرآن فاستمعوا و أنصتوا لعلكم ترحمون.

أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم: إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ.

[جلوس]

بارك الله لنا و لكم و لسائر المؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات الاحياء منهم و الاموات يرحمتك يا أرحم الرحمين

الخطبة الثانية

الحمد لله حمد الكاملين. و الصلاة و السلام علي رسولنا محمد و آله و صحبه أجمعين. تعظيما لنبيه و تكريما لفخامة شأن شرف صفيه. فقال عز و جل من قائل مخبرا و آمرا: إن الله و ملائكته يصلون علي النبي, يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما.

اللهم صلي علي محمد و علي آل محمد, كما صليت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.

اللهم بارك علي محمد و علي آل محمد, كما باركت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.

اللهم أصلح أحوالنا, و أحسن أعمالنا, و بلّغْنا مما يرضيك آمالنا, و ولِّ اُمورنا خيارنا, و لا تولَّ اُمورنا شرارنا, و لا تؤاخذنا بما فعل السفهاء منّا, و كن لنا و لا تكن علينا. اللهم اجعل هذا البلدآمنا, مؤمنا, مطمئنّا و سائر البلاد المسلمين برحمتك يا أرحم الرحمين.

ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم

Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari, oholost, Hajrudin Hodžić,

Nijaz Salkić