20. nov. 2014

MIMBERA – NAJBOLJE DOVE



الْحَمْدُ لِلَّهِ  رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ.
 صلى الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين،
 رضوان الله تعالى عليهم وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون ۞
قال الله تعالى فى كتابه الكريم :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
۞ فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ [١٠:٩٨]
 صدق الله العظيم
     U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog! 
  Sva hvala pripada Allahu, Gospodaru svjetova; neka je selam i blagoslov na Allahovog posljednjeg Poslanika Muhammeda, s.a.v.s., njegovu porodicu i ashabe.
  Dragi brate i poštovana sestro, danas je petak 28. muharrem 1436. ili 21. novembar 2014. godine. Ovo je 04. hutba u novoj godini. Prošli petak govorismo o  modi neklanjanja a danas ćemo o najboljim dovama.
  Kaže Uzvišeni Allah: "Zašto nije bilo nijednog grada koji je povjerovao, kome je vjerovanje njegovo koristilo, osim naroda Junusova, kome smo, kada je povjerovao, sramnu patnju u životu na ovom svijetu otklonili i dali da još neko vrijeme uživaju?" (10:98)
  Tražiti pomoć naučili smo se još u djetinjstvu, očekujemo je od roditelja, prijatelja i svakoga ko nam može pomoći. Jedino Svemoćni i Svemogući Bog nije potreban pomoći a sve stvoreno se na nekoga naslanja i oslanja. Upečatljiv je vapaj Junusov koji je zapisan u Kur'anu a.š. Prije upućivanja ,s.o.s-a.'-vapaja iz utrobe ogromene ribe, Junus je priznao svoju malehnost i priznao grešku zato što nije obuzdao ljutnju zbog koje je napustio svoj narod. U dva Sahiha stoji da je Poslanik, s.a.v.s., " rekao: "Ne treba čovjek da kaže: ja sam bolji od Junusa ibn Metta-a."
 Moderni čovjek se boji svoje prošlosti, strahuje od sadašnjosti a posebno je zabrinut za odlazak s ovog svijeta. Ko je imalo pametan boji se neznanog vakta. Naime, budućnost nam je, gledamo li na nju okom nemarnosti, stotinu puta sablasnija i mračnija, čak joj je i tmina gušća i mrklija od tmine noći Junusa, a.s. More nam je ova smušena, nakrivljena Kugla zemaljska, i svaki od zapljuskujućih talasa ovoga mora odnosi na hiljade mrtvih tjelesa. Zato je to more stotinu puta strašnije od mora u koje je bačen Junus a.s.
  Naša nagonska duša jeste naša ogromna riba; nastoji nam progutati i ukinuti vječni život. Ta je ribetina krvoločnija hiljadu puta od one koja je vaktile progutala Junusa, a.s., jer je njegova riba mogla prekinuti život od nekih stotinu godina, dok ova naša riba pokušava raskinuti život u vječnosti, spokojnosti i izobilju.
 Budući da je stvarnost našeg položaja takva, i mi bismo trebali poput hazreti Junusa, a.s., okrećući glavu od svih uzročnosti, direktno zatražiti zaklon kod našeg Gospodara, Koji je uzrok svih uzročnosti, riječima:
لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ [٢١:٨٧]
“Nema drugog Boga osim Tebe! Hvaljen neka si!  A ja sam se zaista ogriješio!”
 Poštovani džemaate! Mi trošimo darovani život, svakim dahom smo nemoćniji i slabiji, pa su nam dove-molbe, sve potrebnije. Čovjek po svestranoj prirodi svoga bića pati od prehlade, strah ga je zemljotresa, a stahuje od od smaka svijeta; plaši se sićušnog mikroba, jednako kao što strahuje od meteora što se izvaljuju iz nebeskih tijela; voli svoju kuću i pripitomljen je njoj jednako kao što voli ogromni dunjaluk; voli svoju malu baštu i vezan je uz nju jednako kao što je željan vječnog Dženneta i sanja o njemu. Kao vjernici molbe upućujemo po potrebi i prilici. Posebno je lijepa prilika dovu uputiti svakog petka između ezana i ikameta, kao i dovu između svakog ezana i ikameta.
  Kazao je alejhisselam: “Dova između ezana i ikameta se ne odbija”. To je dova: - Allāhumme ātinā fi-d-dunjā haseneten ve fi-l-āhireti haseneten ve qinā azābe-n-nār. Allahu, podari nam dobro na ovome svijetu i dobro na budućem svijetu i sačuvaj nas kazne u Vatri.
Kur'an nam donosi primjere Poslaničkih dova:
Dova Nuha, a. s.
Nuh a.s. je Allaha zazivao ovim riječima: أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ - Ja sam pobijeđen, pa Ti pomozi. (El-Kamer, 10.).
Uzvišeni Allah je primio Nuhovu dovu: I Mi smo kapije nebeske pootvarali vodi koja je neprestano lila, i učinili da iz zemlje izvori provru, i vode su se sastale kako je određeno bilo. (El-Kamer, 11.-12.)
Dova Zekerijjaa, a.s.
Kada je duboku starost doživio uputio je dovu?
رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ [٢١:٨٩]  Gospodaru moj, ne ostavljaj me sama, a Ti si Najbolji Nasljednik. Allah je primio njegovu dovu: Pa smo mu se odazvali i poklonili mu Jahjaa i izliječili mu ženu. (El-Enbija, 89.)
Dova Sulejmana, a.s.
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّن بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ [٣٨:٣٥]
Gospodaru moj, oprosti mi i daruj mi vlast kakvu niko osim mene neće imati. Ti Si uistinu Onaj Koji bogato daruje. (Sad, 35.) Nijedan vladar nije imao četvrtinu onoga što je dato Sulejmanu, a.s., sve do našeg vremena?  On je učinio dovu Allahu koja je primljena i koja se ostvarila.
Dova Ibrahima, a.s.
 ….  وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ
Gospodaru moj, učini ovo mjesto sigurnim gradom, a snabdij plodovima stanovnike njegove… (El-Bekare, 126.) Ibrahimova dova bi primljena pa Allah oživi ovaj dio Zemlje nakon što je bio umrtvljen i neplodan i opskrbi sve njene stanovnike svakojakim blagodatima.… Mekku. Ibrahimova dova je ujedno dova za napredak domovine i svog rodnog mjesta.
Dova Ejjuba, a.s.
  On je učio sljedeću dovu: أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ [٢١:٨٣]... Mene je nevolja snašla a Ti si od milostivih najmilostiviji. (El-Enbija, 83.)
   Ejjub a.s. je bio bolestan i dova mu je primljena. Veoma je važno obradovati bolesne, efekat ove dove, inšaAllah je da ćemo Božijom voljom jamiti bolest koja nas je snašla uz dva uslova: da učimo dovu i da smo bezrezervno uvjereni (jekin) da će nam se Allah odazvati i dovu ukabuliti-primiti.
   Dova je potreba ,ranjenog' i oterećenog čovjeka. Upućujući dovu molitelj će skinuti teško breme koje ga pritiska. Zato su oni koji puno Uzvišenog Boga mole, vedre, pozitivne i prosvijetljene osobe.  
  Uistinu, Rafii je bio u pravu kada je kazao: “Nije na lampi pored puta da kaže: ‘put je mračan', već je na njoj da kaže ako joj se govori: ‘evo, ja sam ga osvijetlila.’ Čovjek treba izaći iz mračnog sokaka, održati pozitivan životni pogled a okaniti se pesimizma jer u njemu nikakva dobra. Zato, živi i hodaj kao lampa koja obasjava i svijetli i moli Allaha dovom iskrenih vjernika.
   Dova
   Allahu moj, Ti okrećeš srca kako Ti hoćeš, okreni naša srca da Ti budu pokorna! Amin!
 Milostivi Allahu, podari nam poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volimo džamiju pa da se radujemo petku i džumi namazu u njemu. Ne daj da zaboravljamo svoju islamsku zajednicu. Amin!
ألا إن أحسن الكلام و أبلغ النظام. كلام الله الملك العزيز العلام. كما قال الله تبارك و تعالي في نظم الكلام: و إذا قريئ القرآن فاستمعوا و أنصتوا لعلكم ترحمون.
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم: إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ.
[جلوس]
بارك الله لنا و لكم و لسائر المؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات الاحياء منهم و الاموات يرحمتك يا أرحم الرحمين
الخطبة الثانية
الحمد لله حمد الكاملين. و الصلاة و السلام علي رسولنا محمد و آله و صحبه أجمعين. تعظيما لنبيه و تكريما لفخامة شأن شرف صفيه. فقال عز و جل من قائل مخبرا و آمرا: إن الله و ملائكته يصلون علي النبي, يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما.
اللهم صلي علي محمد و علي آل محمد, كما صليت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم بارك علي محمد و علي آل محمد, كما باركت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم أصلح أحوالنا, و أحسن أعمالنا, و بلّغْنا مما يرضيك آمالنا, و ولِّ اُمورنا خيارنا, و لا تولَّ اُمورنا شرارنا, و لا تؤاخذنا بما فعل السفهاء منّا, و كن لنا و لا تكن علينا. اللهم اجعل هذا البلدآمنا, مؤمنا, مطمئنّا و سائر البلاد المسلمين برحمتك يا أرحم الرحمين.
ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم
Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari.
Nijaz Salkić

Ni komentarjev:

Objavite komentar