9. jan. 2014

MIMBERA - SIJELO U NAS




الْحَمْدُ لِلَّهِ  رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ. وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ الْكَافِرِينَ. صلى الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه. وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين، رضوان الله تعالى عليهم وعلينا أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين اتقوا والذين هم محسنون ...:
قال الله تعالى فى كتابه الكريم :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا
صدق الله العظيم

U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog! 

    ''Hvala Allahu. Njemu se zahvaljujemo, od Njega pomoć i oprost tražimo. Njemu se utječemo od poroka i ružnih djela svojih. Onoga koga Allah na pravi put uputi, niko ga u zabludu ne može odvesti, a onoga koga On u zabludi ostavi niko ga na pravi put ne može izvesti. Svjedočimo da je samo Allah bog i da je Muhammed Njegov rob i Njegov Poslanik, koga je On uistinu poslao da radosnu vijest donese i da opomene prije nego što nastupi Sudnji čas.

       Dragi brate i poštovana sestro, danas je petak 09. rebiu-l-evvel 1435. ili 10. januar 2014. godine.  Ovo je 10. hutba u novoj godini.

    Prošli petak zborismo o dozivanju onih koji ne (žele da) čuju. Danas ćemo o lijepom razgovoru tokom druženja. Učili smo da je čovjek druželjubivo biće, Dragi Bog nas je uputio na suživot, na razgovor, na posjećivanje srodnih duša, na komunikaciju, na saradnju sa drugim ljudima.

    U vrijeme naših starih dobrih pređa druženja su imala posebnu čar, ljepotu i oblik pobožnosti. Družilo se do duboko u noć a kazivanja su imala vjersko-odgojni karakter. Na tim druženjima se kod sijeldžija jačala vjerska svijest a vrsni i ugledni pobožnjaci kazivali su divne priče o pobožnim precima našim, evlijama i velikanima islamske povijesti. Prisutni su nakon sijela odlazili punih duša, rasterećeniji i zadovoljni. Naši djedovi i pradjedovi imali su razvijen osjećaj za obilazak rodbine, komšija i prijatelja. Nerijetko su ostavljali u amanet-obavezu oporuke o posjećivanju i održavanju rodbinskih, komšijskih i ahbabskih veza i poslije njihove smrti.

   Danas se ljudi malo druže, još manje posjećuju i obilaze, a ponajmanje savjetuju mladi naraštaj u činjenju dobra. Međuljudska komunikacija se svela na interes, na poslovne posjete, a ljudi su na svoja kućna vrata objesili napis: ,,Ako ti meni prvi vrata ne otvoriš, neću ni ja tebi doći''. Ako ima druženja i sijela, ona su većinom sve drugo osim da su naša, vjerska i islamska.

   Znano je da živimo u potrošačkom društvu u kome svega ima a vremena ponajmanje. Sve je za pogledat', sve je za ponudit', sve je za prodat'!  Gotovo cijeli život se sveo na brzu zaradu. Nema čovjeka koji ne zna šta je haram. Oko nas su same reklame i propaganda. Reklamira se dobar proizvod, da bude sami vrh kvaliteta, krema i šlag među robom i proizvodima. Najbolji kvalitet u nas je halal-certifikat. Dakle, ako znamo za halal proizvod i certifikat, znamo isto tako i za halal druženje, halal sijelo i halal riječ. Milostivi Allah nam otkriva atmosferu džennetskih perivoja.
جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا
"U edenske vrtove koje je Svemilosni robovima Svojim obećao zato što su u njih vjerovali, a nisu ih vidjeli,
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا
a obećanje Njegovo će se, doista, ispuniti,/61/ u njima prazne besjede neće slušati, već samo: 'Selam!' - i u njima će ujutro i naveče  opskrbljeni biti./62/

    Dakako, naša ovodunjalučka sijela moraju mirisati džennetskom atmosferom, ispunjenom mudrom besjedom a sijeldžije se ne smiju stidjeti selama, džennetskog pozdrava. Selam mora biti na početku, tokom druženja, a selamom se sijelo završava.

    Kur'an opisuje dženentsko druženje i džennetsko sijelo. "U njima se neće slušati prazne besjede ni govor griješni, nego samo riječi: 'Mir, mir!'"  To je nama išaret, pouka i poruka da nam druženja ne budu pusta isjeđavanja i griješenje, već da druženje i sijelo mjesto ovodunjalučke koristi, korisnih informacija, znanja i dio zarade za kupovinu džennetske ulaznice.

   Znači, na druženjima i sijelima musliman svojim najmilijima besjedom osvjetljava kulturnu, povijesnu i imansku baštinu i povijesni korijen naš. „Hraniće'' ih kazivanjima o životu Allahovog Poslanika i veličanstvenim momentima iz nje, kao i životopisma islamskih velikana i nezaboravnih junaka, kako bi trajno osjetili u svojim dušama veličanstvenost kulture naše. Gaji i izgrađuje ljubav prema časnom Kur'anu  i poštivanje prema prijašnjim objavljenim knjigama. Širi znanja o vjerskim propisima i neprolaznim vrijednostima islama i to putem Kur'ana Časnog i Hadisa.

    Samo na hairli sijelima, hajr i halal riječ će djelovati da se izgrade pravila kulture lijepog ponašanja u kući, školi, na ulici, te pravila kulture posjećivanja, govora, slušanja, rasprave i drugih insanskih manifestacija.

    Svakako da su sijela i naša druženja prava prilika da se očuva naš terbijjet, međubratski hurmet, da se ilum-znanje prenosi s koljena na koljeno, da se čuva nepovredivost i ljepota topraka-kućnog praga. Ibn Ebi Zejd, jedan od glasovitih malikijskih imama – kako navodi naš Handžić – kaže da se svi propisi uljudnosti te lijepa i razumna vladanja daju svesti na četiri hadisa: na ovaj hadis, a zatim i hadise: “Ne srdi se!”, “Ko vjeruje u Boga i Sudnji dan, neka govori samo ono što je dobro ili neka šuti” i “Musliman želi svome bratu što želi sam sebi” (Pedeset važnih hadisa, str. 283).

   Navedene hadise koje Handžić navodi u skraćenoj formi prenose Buhari i Muslim. Prema tome, cjelokupni islamski moral može se svesti na slijedeće elemente:

a)      ostavljati ono što nas se ne tiče,

b)      ne srditi se,

c)      govoriti samo ono što je dobro ili šutjeti,

d)     željeti bratu muslimanu ono što želimo sami sebi.

Ove hadise potrebno je ponavljati svaki dan, ispisati ih i postaviti na vidljivo mjesto u kući, kancelariji ili autu i, naravno, u praksi provoditi.

    Ovi hadisi upozoravaju na činjenicu da vrijeme koristimo na najbolji mogući način i da ga ne gubimo ili upropaštavamo. Nažalost, gubljenje vremena kao da je postala naša uobičajena navika na alkoholisanim provodima, na novokomponavanim proslavama bez kočnica i propisa.

    Ovo je znak slabosti, posrnulosti, rekli bismo: jadnosti, ili, kako je to lijepo rekao Ma‘ruf el-Kerhi, r.a.: “Znak Allahovog, dž.š., prokletstva nad jednim čovjek jeste da ga vidiš kako se zanima onim što ga se ne tiče” (Bustānu’l-‘ārifīn,  Upitan je i o tome šta će ljude najviše odvesti u vatru, pa je rekao: "Usta i spolni organ." (Tirmizi)

    Još da napomenem da se pričuvamo Lagva. Mufessir Ibn Džuzejj el-Endelusi pojam lagv objašnjava na slijedeći način: “El-Lagv je prost govor, kao što je psovka, šala, zabava i onaj govor od kojeg nema koristi. Izbjegavanje besposlice znači: ne slušati je i ne ulaziti u nju. Moguće je i da se misli na to da vjernici ne govore besmislene riječi i besposlice, međutim, njihovo izbjegavanje slušanja istih tim prije zahtijeva da oni takve riječi ne govore” (Teshil, 3:48).

    Završićemo riječima Se'id ez-Zubejdija, koji je rekao: "Impresionira me čovjek kojeg sretnem, a on vedar, nasmiješen i pristupačan. U isto vrijeme molim Allaha da među muslimanima bude malo onih kojima pokažem svoje radosno lice a oni mi odvrate smrknutim licem i još mi poslije toga prigovaraju."

      Dova

    Allāhumme raĥmeteke erdžū fe lā tekilnī ilā nefsī tarfete ‘ajnin ve asliĥ lī še'nī kullehū lā ilāhe illā ente.

“Allahu moj, milost Tvoju molim; ni na trenutak me ne prepuštaj meni i u svemu popravi stanje moje. Nema boga osim Tebe.”

   Milostivi Allahu, podari mi poštovanje prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volim džamiju pa da se radujem petku i džumi namazu u njemu. Ne daj mi da zaboravljam svoju islamsku zajednicu.

ألا إن أحسن الكلام و أبلغ النظام. كلام الله الملك العزيز العلام. كما قال الله تبارك و تعالي في نظم الكلام: و إذا قريئ القرآن فاستمعوا و أنصتوا لعلكم ترحمون.
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم: لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا.
[جلوس]
šبارك الله لنا و لكم و لسائر المؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات الاحياء منهم و الاموات يرحمتك يا أرحم الرحمينć
الخطبة الثانية
الحمد لله حمد الكاملين. و الصلاة و السلام علي رسولنا محمد و آله و صحبه أجمعين. تعظيما لنبيه و تكريما لفخامة شأن شرف صفيه. فقال عز و جل من قائل مخبرا و آمرا: إن الله و ملائكته يصلون علي النبي, يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما.
اللهم صلي علي محمد و علي آل محمد, كما صليت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم بارك علي محمد و علي آل محمد, كما باركت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم أصلح أحوالنا, و أحسن أعمالنا, و بلّغْنا مما يرضيك آمالنا, و ولِّ اُمورنا خيارنا, و لا تولَّ اُمورنا شرارنا, و لا تؤاخذنا بما فعل السفهاء منّا, و كن لنا و لا تكن علينا. اللهم اجعل هذا البلدآمنا, مؤمنا, مطمئنّا و سائر البلاد المسلمين برحمتك يا أرحم الرحمين.

ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم

Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari, Semerkand, časopis srca, 51,

Nijaz Salkić

Ni komentarjev:

Objavite komentar