الْحَمْدُ
لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، وَ نَسْألُهُ
الكَرَامَةَ فِيماَ بَعْدَ الْمَوْتِ لَنَا وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ.
وَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئاتِ أعْمَالِنَا. مَنْ
يَهْدِهِ اللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ.
وَأشْهَدُ
أنْ لا إِلَهَ إِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أنَّ
مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَ
سِرَاجًا مُنِيرًا لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلىَ
الْكَافِرِينَ. صلى الله تعالى عليه وعلى آله وأولاده وأزواجه وأصحابه وأتباعه.
وخلفائه الراشدين المرشدين المهديين من بعده. ووزارئه الكاملين في عهده. خصوصا
منهم على ساداتنا أبي بكر وعمر وعثمان وعلي. وعلى بقية الصحابة والقرابة
والتابعين. والذين اتبعوهم بإحسان إلى يوم الدين، رضوان الله تعالى عليهم وعلينا
أجمعين. أما بعد، فيا عباتد الله، اتقوا الله وأطيعوه. إن الله مع الذين اتقوا
والذين هم محسنون ...:
قال
الله تعالى فى كتابه الكريم :
بِسْمِ
اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ
أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ ۚ وَمَن يَفْعَلْ
ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ [٦٣:٩]
صدق الله العظيم
صدق الله العظيم
U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!
Hvala
Allahu, Gospodaru svjetova! Salavat i selam neka je na posljednjeg Allahovog
poslanika, Muhammeda, a.s., njegovu porodicu, ashabe i sve one koji ga slijede
na putu islama!
Dragi brate i poštovana sestro, danas je petak 03. zu-l-ka'de 1435. ili 29. avgust
2014. godine. Ovo je 43. hutba u novoj godini.
Prošli petak govorili
smo o abdestu u nas a danas ćemo o novom početku rada u mektebu.
Uzvišeni Allah u 96. Suri El-'Alek u 1. ajetu veli:
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ [٩٦:١]
Čitaj,
u ime Gospodara tvoga Koji stvara.
U
drugom ajetu Uzvišeni kazuje o karakteru
čovjeka.
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ
فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا [١٧:٨٤]
"Reci: Svako postupa po svom nahođenju, a
samo Gospodar vaš zna ko je na Pravom putu.' ” /84/
Poštovani džema’ate!
Školska godina počinje u ponedjeljak, a mektepska,
ako Bog da, u subotu, 8. septembra. Učenici će sjesti u klupe u kojima će
sticati znanje. Glede usvajanja znanja, ima roditelja koji misle da je dovoljno
da svoju djecu samo šalju u školu a ne brinu o uspjehu svoje djece. Neki su,
pak, odgovorniji pa kod učitelja i nastavnika provjeravaju šta im to djeca uče
i kako usvajaju gradivo. To su brižni i savjesni ljudi.
U
našoj Bosni se govore i koriste dva
prelijepa svjetska jezika. Bosanskim svjedočimo vjekovnu postojanost i sadašnju
opstojnost na Balkanu, a arapskim šapućemo molitve i glasno učimo i čitamo
Allahov govor iz knjige najboljih putokaza, od Dunjaluka ka Ahiretu. Ova dva
lijepa jezika, se često u tolikoj mjeri prepliću a da toga nismo ni svjesni.
Tako ćemo za lijepu i poučnu besjedu kazati ‘’ders’’. najtanahniji dersovi
trebali bi stanovati i žuboriti pod krovovima onoga što zovemo ‘’medresa’’.
Najuzvišeniji čin poštovanja prema našem Tvorcu oslovljavamo riječju
‘’sedžda’’, a, hvala Allahu, činimo je u hiljada ‘’mesdžida’’, što je riječ
koju, opet, svi razumijemo. Najpreču kur’ansku naredbu nalazimo u riječi
‘’ilm’’, čovjeka koji posjeduje znanje zajedno zovemo ‘’alim’’, dok za onoga
koji tom znanju podučava i druge, velimo da je ‘’muallim’’.
Nije
znanje bez razloga prvo spomenuto u Kur’anu. Ibadeti poput namaza, posta,
učenja Kur’ana ili zikra, nemaju prave vrijednosti ako nisu protkani znanjem. Znanje je stalna ljudska potreba, kao što reče
imam Šafija: ‘’Hrana i piće mi trebaju dva ili tri puta dnevno; znanje mi treba
koliko god puta udahnem i izdahnem’’. Muhammed a.s., veli: ‘’Dvojica se nikako
ne mogu zasititi: onaj koji traži znanje i onaj koji traži imetak’’. Adem a.s.,
je po stvaranju podučen nazivima svih stvari uz naredbu da svoje znanje stalno
usavršava. Musa’u a.s., je Allah dž.š. putem hazreti Hidra pokazao da je tačna
kur’anska tvrdnja ‘’fevka kulli zi ‘ilmin ‘alim’’ (nad svakim znalcem ima
znaniji). Na važnost stalnog stjecanja znanja ukazao je i naš imam, Ebu Hanife
r.a., kada je rekao: ‘’Ko smatra da više nema potrebe da uči, neka plače sam
nad sobom!’’.
Dakle, pored obrazovanja dužni smo voditi
računa i o vjerskom odgoju svoje djece, o moralu svoje djece, o ljudstvu i
čovječnosti svoje djece. Neke mudre glave su rekle da opasnost za čovječanstvo
ne leži u onome što čovjek nije saznao već u onome što je već saznao. Bez
vjerskog odgoja i morala dobri majstori ili stručnjaci nam mogu biti korisni,
ali i štetni – jer nas mogu prevariti, izmanipulirati i iskoristiti naše
neznanje. Božiji poslanik Muhammed, a.s., je rekao: ”Ne može otac ostaviti niti pokloniti svome djetetu ništa
bolje od lijepog islamskog odgoja.” (Tirmizi)
Poštovani džema’ate!
Ne potcjenjujmo značaj mekteba i kućnog
odgoja. Znajmo da nije svejedno ako nam djeca idu ili ne idu u mekteb. Ako ih
šaljemo u mekteb, neka nam ne bude svejedno da li će u mektebu šta naučiti ili
neće. Nedopustivo je da roditelj pokazuje interes za uspjeh djeteta na košarci,
rukometu, violini, baletu, a ne pokazuje interes za uspjeh djeteta u mektebu.
Nedopustivo da se uvijek i po pravilu daje prednost običnom fudbalskom treningu
od, recimo, takmičenja ili završnih ispita na kraju mektepske godine. Uz malo
želje, sve se može uskladiti. Ako vodimo računa o sticanju sportskih vještina,
kao što i trebamo voditi, onda vodimo računa i uspjehu svoga djeteta u mektebu.
Ako gledajući utakmicu pokazujemo djetetu da je sport važan, kao što jest
važan, onda abdestimo i klanjajmo namaz i pokažimo djeci da je i vjera važna.
Djeca će sigurno više cijeniti vjeru i znanje o vjeri ako vide da i roditelji
to cijene, a da ne govorimo koliko ćemo pred Bogom biti odgovorni za svoju
djecu.
Poštovani roditelji,
Među ukrasima ovoga svijeta su i
imetak i djeca, bez kojih ljudi ne mogu zamisliti život, a, istovremeno, nisu
svjesni kolika su oni odgovornost pred Allahom. Jesmo li mi kao roditelji
ispunili obaveze prema ova dva ukrasa i jesmo li udovoljili njihovim hakovima
(pravima)? Većina ljudi vole svoju djecu radi sebe. U osnovi, čovjek najviše,
zapravo, voli sebe, pa tek onda djecu, imetak, rodbinu, prijatelje… Imetak voli
zato što je on sredstvo njegovog opstanka. Djecu čovjek ne voli zbog eventualne
koristi od njih, čak ponekad podnosi i tegobe od te iste djece, već ih voli jer
je svjestan da ga djeca nasljeđuju. I čovjek na taj način “produžava” sebe.
Dakle, mi volimo djecu iz egoizma, kao što volimo doktora radi našeg zdravlja a
ne njega kao doktora. Allah, dž.š., dao nam je sve ljepote i ukrase ovog
svijeta kako bismo lakše izvršavali zadaću zbog koje smo stvoreni. A naša
osnovna zadaća je “da nam Allah i Poslanik budu preči od svega stvorenog”.
(Buharija) Zato vjernik ne smije dozvoliti da mu imetak, djeca i sve ostalo
budu uzrok zaborava osnovne zadaće. Tome nas i Gospodar upozorava riječima:
“O, vjernici, neka vas vaši imeci i vaša djeca ne odvraćaju od
sjećanja na Allaha. Oni koji to učine, oni će biti pravi gubitnici”(Munafikun
: 9).
Samo da ukažemo na jednu od Allahovih mudrosti u samom poretku stvari iz
navedenog ajeta. Uzvišeni Halik je prvo spomenuo imetak, pa tek onda djecu. To
je dokaz da čovjek više voli imetak nego djecu. Kao vjernici budimo oprezni i ne
dozvolimo da nam djeca i imetak budu preokupacija, pa da zbog toga propuštamo
namaze, ne dolazimo u džamiju i i ne vršimo ostale obaveze. Mnogo je muslimana
koji potcjenjujući mekteb i vjeronauku nesvjesno ili svjesno odgoje drogeraše, uličare
ili ne daj Bože, ubice.
Kaže se u jednoj istočnjačkoj poslovici, da
bi svaki čovjek u životu trebao ostvariti ili dovršiti 4, ili bar dvije stvari:
a)sagraditi kuću
b)odgojiti dijete
c)posaditi drvo(voćku)
d)napisati knjigu
Dova
„Reci: Gospodaru moj povećaj mi znanje:“(Ta ha: 11), „Utječem se
Allahu da ne budem neznalica“ (El-Bekare: 67)
Milostivi Allahu, podari mi poštovanje
prema našim džamijama i onima koji nas vode na pravi put. Učini da volim
džamiju pa da se radujem petku i džumi namazu u njemu. Ne daj mi da zaboravljam
svoju islamsku zajednicu.
ألا إن أحسن الكلام و أبلغ
النظام. كلام الله الملك العزيز العلام. كما قال الله تبارك و تعالي في نظم
الكلام: و إذا قريئ القرآن فاستمعوا و أنصتوا لعلكم ترحمون.
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم.
بسم الله الرحمن الرحيم: إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ.
[جلوس]
بارك الله لنا و لكم و لسائر
المؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات الاحياء منهم و الاموات يرحمتك يا أرحم
الرحمين
الخطبة الثانية
الحمد لله حمد الكاملين. و
الصلاة و السلام علي رسولنا محمد و آله و صحبه أجمعين. تعظيما لنبيه و تكريما
لفخامة شأن شرف صفيه. فقال عز و جل من قائل مخبرا و آمرا: إن الله و ملائكته يصلون
علي النبي, يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليما.
اللهم صلي علي محمد و علي آل
محمد, كما صليت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم بارك علي محمد و علي آل
محمد, كما باركت علي ابراهيم و علي آل ابراهيم, إنك حميد مجيد.
اللهم أصلح أحوالنا, و أحسن
أعمالنا, و بلّغْنا مما يرضيك آمالنا, و ولِّ اُمورنا خيارنا, و لا تولَّ اُمورنا
شرارنا, و لا تؤاخذنا بما فعل السفهاء منّا, و كن لنا و لا تكن علينا. اللهم اجعل
هذا البلدآمنا, مؤمنا, مطمئنّا و سائر البلاد المسلمين برحمتك يا أرحم الرحمين.
ان الله يأمر بالعدل و الإحسان ، و ايتاء ذي القربي و ينهي عن الفحشاء و المنكر و البغي يعظكم لعلكم تذكرون. صدق الله العظيم
Literatura: Tefsir ibni Kesir, Sahihul Buhari, Nevres ef. Hodžić, Pocetak mektepske nastave
Nijaz Salkić
Ni komentarjev:
Objavite komentar